Afkortingen

Het is begonnen met ‘ff’. Turbotaal, in den beginne vooral gebruikt door jongeren. Twee tekens korter dan het echte ‘even’ en in een sms van maximaal 180 tekens kon dat wel eens van pas komen. Ik heb het overgenomen. In sms-jes, apps en e-mailberichten dan, want bij echte officiële stukken laat ik het achterwege. Daar tracht ik zo zorgvuldig mogelijk te schrijven. Bezig ik ook woorden die ik in m’n gesproken taal achterwege laat.

De zelfverzonnen afkorting ‘sws’ van één van mijn vriendinnen heb ik  overgenomen. Het betekent sowieso en ze schrijft het altijd onder haar berichten. ‘Lfs’ is ook van haar en gebruik ik ook. Een andere prettige vind ik de afkorting ‘idd’, die staat voor inderdaad en die net als de voorgaande ook niet opgenomen zal zijn in de Dikke van Dale. Een andere is ‘grtjs’. Ik vind het grappig om de klinkers weg te laten. Binnen de context waarin ik het gebruik is het helder dat ik groetjes en niet grutjes, grietjes of graatjes bedoel.

Maar échte afkortingen, degenen die wél zijn opgenomen in de Dikke van Dale, die heb ik op de basisschool moeten leren. Ik kan me herinneren het bijster interessant te vinden. ‘Z.o.z.’, weten dat het staat voor zie ommezijde en dat we die taal in het gesprokene helemaal niet meer spreken. Geschiedenis van de taal. Zo zou je de officiële afkortingen kunnen duiden. En over een jaar of tien tot twintig staat ‘ff’ daar ook in. En wie weet ‘sws’, ‘lfs’, ‘grtjs’ idd ook!