Zelfvertrouwen

Zo’n slordige anderhalf jaar al is er iets mis met mijn zelfvertrouwen.

Voorheen was het er gewoon. En nu is het geslonken. Afgebrokkeld.

Al vaker beschreven: mijn huidige lijf is niet hoe ik gedacht had uit m’n derde zwangerschap te komen. Keer op keer kijk ik in de spiegel en voel me dik. Een vicieuze cirkel draait overuren in m’n kop: ik zou er iets aan moeten willen doen en daarin ontbreekt het me aan energie. Ik doe niets. Ik klaag overigens niet en public! Alleen degene die me lezen, zijn van dit kwetsbare deel van mij op de hoogte.

Als ouder van m’n kinderen heb ik een zware tijd achter de rug in het voorgaande jaar. Ik herkende mezelf niet meer. Ik was zo verschrikkelijk boos. En dat projecteerde ik op m’n oudste zoon. Door het werk wat ik doe, wist ik keer op keer op keer hoever ik over mijn eigen grenzen, maar ook over die van mijn zoon ging. In nood belde ik mijn lief, met als gevolg dat ik m’n eigen gezag ondermijnde, ook keer op keer op keer.

Op m’n werk vraag ik me al langer dan anderhalf jaar af of dat wel is waar ik oud wil worden. Ja, is tot op heden het verstandelijke antwoord geweest. “Het is nu de tijd niet om van baan te veranderen.” “Met een pasgeboren baby is het eigenlijk wel prettig om op die plek te werken.” “Het verdient goed.” En diep van binnen voel ik (al jaren) de wens om een overstap naar het onderwijs te maken. Of naar iets heel anders. Een eigen organisatiebureau. Een winkel. Een boek wellicht?

Ik ben onderweg. Heus. Onderweg naar het vergroten van m’n zelfvertrouwen. De weg is lang en ik vind ‘m soms moeizaam. Tegelijkertijd heeft het kostbaarheden voor me in petto. Ik geniet van m’n clubje ‘Dordtse Vrouwen’. Charlotte, Daniëlle en Harmke zijn me na aan het hart komen te liggen en ik lach me een kriek met hen. Andere contacten, die me energie kosten, nemen af. Mijn gezag in het contact met m’n kinderen groeit gestaag. Hindernissen daarin zie ik, ervaar ik en zal ik terzijnertijd bespreekbaar maken. En wie weet kom ik er na mijn endoscopische voorhoofdslift wel zó geweldig mooi symmetrisch uit, dat die buik me niet meer schelen kan en ik als vanouds weer de sterren van de hemel dans!!