Sport bekijken

Sinds 1995 volg ik alle wedstrijden van de Formule 1 op tv. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik het sinds de geboorte van m’n tweede zoon niet zo nauwgezet meer volg als voorheen. Toen wist ik nog wie bij welk team reed en meer van die (wellicht oninteressante) details. Tegenwoordig kan ik alles wat ik er over wil weten aan mijn oudste zoon vragen. Hij absorbeert de Formule 1, net als mijn lief. En het EK. En het gewone ‘huis tuin en keuken-voetbal’. En de komende Olympische Spelen. In tegenstelling tot mijn lief.

Grote evenementen zoals het EK of het WK of de Olympische Spelen vind ik leuk om naar te kijken. Het EK en het WK volg ik ook – als organisator van een voetbalpoule gedurende die periode maakt dat het kijken smeuïger. De Olympische Spelen die voor de deur staan, zal ik slechts zijdelings bekijken. Synchroon zwemmen, wat ik mooi vind, zal minder televisie aandacht krijgen dan atletiek, roeien en turnen, schat ik zo in. Maar wie weet verbaas ik me nog. M’n oudste kijkt er namelijk écht naar uit om naar de Olympische Spelen te gaan kijken. Er is aandacht aan besteed op school en één van zijn opa’s heeft hem onlangs een heus Olympische Spelen t-shirt cadeau gedaan. Meegenomen uit Londen, toen hij daar de marathon liep. Beide interventies zorgen voor aandacht van mijn oudste. En als hij meekrijgt hoe de openingsceremonie er uitziet en wat er allemaal te volgen valt, dan is het hek van de dam. Tot aan waar wij willen uiteraard… ;-)