Koffie- of theeleut?

Sinds half november vorig jaar moest ik op ‘homeopathisch dokters recept’ stoppen met het drinken van koffie. Van de ene op de andere dag.

Ik kan je vertellen dat ik last had van cold turkey verschijnselen: ik had hoofdpijn, ik trilde licht en ik kon maar aan één ding denken en dat was koffie.

Ik verzon in gedachten allerlei smoesjes waarom ik wel koffie mocht drinken. Ik heb de ‘dokter’ zelfs gemaild met de vraag of homeopathische variaties van koffie zouden mogen. Zoals iedereen weet bestaat er cafeïne vrije koffie, alsook eikeltjeskoffie en/ of bamboekoffie. Het mocht niet. Of pas veel later, in ieder geval niet op het moment suprême.

Noodgedwongen ging ik daarom thee drinken. Het was hartje winter en mijn behoefte aan warme drank was groter dan mijn behoefte aan koud water, ijskoude Lipton Ice of een glas cola. Oh ja.. het nuttigen van cola of (variaties op) Red Bull waren me ook verboden door de homeopathische dokter.

De keuze aan thee in de supermarkt vond ik overweldigend! Earl Grey is een smaak die me altijd al gelegen heeft, dus het was niet moeilijk die te kiezen. Ik koos voor de piramidevormige zakjes van Lipton. En er blijken wel zes soorten Earl Grey te bestaan!! De smaak sinaasappel kan me ook bekoren, maar daarin heb ik wel wat moeite gehad te zoeken naar het juiste theezakje. Het blijkt (na maanden onderzoek) het merk Pickwick te zijn die de beste sinaasappelsmaak tevoorschijn kan toveren in een kopje thee. Verrast werd ik door de smaken bosvruchten en Tahiti. Beiden van het merk Lipton. Bosvruchten smaakte me vanaf het allereerste moment. Alleen, ik kan er niet mee ontbijten zoals ik met koffie deed. Daarin vind ik het te zoet en te weeïg. ’s Morgens drink ik daarom de smaak Earl Grey. Pas in de loop van de dag, na drie of vier bakjes thee, die gerust bakken genoemd mogen worden, stap ik over op een andere smaak. De smaak Tahiti is er één voor speciale momenten; voorafgaand aan het sporten, vlak voordat ik naar bed ga, net nadat ik uit de baddersessie met m’n ‘kiddies’ kom… De smaak is een samengaan van kokos met ananas en hoewel ik de smaak ananas alleen lekker vond tijdens een vakantie op de Malediven, prevaleert de kokos boven de ananas en mag ik ‘m toch graag drinken. Niet te vaak. Dat dan weer wel.

Ik ben in de war.

Ik weet op dit moment niet of ik een koffie- of een theeleut ben.

In oorsprong ben ik een koffieleut.

Noodgedwongen ben ik een theedrinker geworden.

Maar of ik een theeleut ben??

Ik ben in ieder geval een natnek!