Studie

Meester van den Enden zei het al tegen mijn ouders: “Ze kan het wel, maar ze vindt andere dingen leuker!” En zodoende ben ik tijdens de Havo gestrand. Ik moest van mijn ouders kiezen tussen het volgen van een opleiding die me wél leuk leek, of aan het werk en het huis uit. Ik koos het eerste en ik maakte de stap naar de opleiding MBO Sociale Arbeid (de overgang van Havo 3 naar Havo 4 was voldoende om hieraan te kunnen beginnen).  Na drie jaar behaalde ik met alleen maar achten en negens mijn diploma. Ik kan me niet herinneren in die tijd gedacht te hebben dat werken nu een optie was, dus ik ging als vanzelfsprekend naar het HBO. Ik koos voor de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening. Een logisch gevolg voor mij. Over die opleiding deed ik ook drie jaar, want ik mocht met mijn MBO op zak instromen in het tweede leerjaar. Precies op m’n drieëntwintigste verjaardag nam ik ook dat diploma in ontvangst.

Pas in 2006 ontstond er een moment waarop het leek of ik opnieuw aan een studie zou beginnen. Ik solliciteerde spontaan naar een baan in het onderwijs en ik werd aangenomen. Ik had m’n baan al opgezegd toen ik ontdekte dat ik bij een vertrek m’n opgenomen ouderschapsverlof moest terugbetalen. Een rekening van in de duizenden euro’s. Ik heb nog geprobeerd m’n toekomstige werkgever het te laten betalen, maar de salarisonderhandelingen waren al gesloten. En dus koos ik er voor het niet te doen.

Sindsdien kriebelt het. Ik wil het ergens en toch doe ik het niet. Te druk. Ik weet het niet helemaal zeker. Basisonderwijs, of voortgezet onderwijs? Dit werk is eigenlijk wel makkelijk… en dat is wel zo prettig naast het runnen van een gezin met drie kleine kinderen.

In de tussentijd leer ik uit boeken. “Ik ben oké, jij bent een sukkel!” leert me dat ik jouw gedrag moet spiegelen, opdat er een verbinding ontstaat. Een verbinding zoals we beiden nog niet eerder hebben ervaren, één die wezenlijk anders is dan anderen, omdat we ons één voelen. “How 2 talk 2 kids!” leert me hoe ik kan reageren op m’n kinderen, er staan leuke communicatieve wetenswaardigheden in. “De herontdekking van het ware zelf” leert me dat de pijn die ik als kind heb ervaren in het nu niet meer van belang is. Ja, het heeft me gevormd, maar ik kan en mag nu zelf andere keuzes maken.

De tijd zal me leren of ik nog aan een studie begin en zo ja, aan welke. Het liefst stroom ik ergens in met de opleidingen en de ervaring die ik al heb, want meester van den Enden had het juist. Ik kan het wel, maar ik vind andere dingen leuker.