Conditie

M’n conditie is zo belabberd als wat. Ik doe geen ene flikker. Ja… ik vreet iedere avond één of twee zakken chips leeg en ik drink er gemiddeld twee, drie, vier of vijf rosétjes bij om het geheel een Frans cachet te geven. Dus de kilootjes groeien gestaag. Ik zie het iedere dag. Want als ik in de spiegel kijk, zie ik op mijn hoofd een verknipt kapsel dat voor geen meter zit, waardoor ik er niet te lang naar wil blijven kijken en als vanzelf daalt m’n blik dan af naar m’n buik. En die is gegroeid. Sinds ik vorig jaar rosé ging drinken en dat tot op de dag van vandaag nog doe. M’n wens het anders te willen laten zijn wint het nog niet van de praktijk. Ik heb geen puf. Ik heb geen zin. Ik heb geen energie. Onlangs had ik een momentje waarop ik besloot te gaan trainen voor de halve marathon. Op doktersadvies werd het trainen daarvoor afgeraden. Nu duidelijk is dat er geen enkele belemmering is om alsnog te gaan hardlopen, had ik het kunnen doen, ware het niet dat ik het gewoon nu niet meer wil doen. De termijn haal ik niet. En los daarvan… ik ben m’n inspiratie er voor onderweg verloren. Die komt wel weer een keer. Of niet.

Ik weet dat ik m’n conditie binnen no time op kan bouwen. Afgelopen winter nog. Toen besloot ik kleine stukjes te gaan rennen. Gewoon, voor de frisse buitenlucht. En na een week al kon ik m’n 3 kilometer uitbreiden naar 5 kilometer en kort daarna rende ik een rondje van dik 8 kilometer. En toen vond ik het wel genoeg. Toen vond ik het te donker. Toen vond ik het te angstig alleen in de duisternis. Ik besloot te wachten op de lente. En dat is het nu. Het weer wil nog niet echt lenteachtig aanvoelen, maar de maand mei is ook alweer over de helft. Nog een dikke maand en dan begint de zomer al. En ik jog niet. Ik sport helemaal niet. Maar ik beweeg wel. Ik fiets (zoveel mogelijk) naar mijn werk en daar neem ik altijd de trap naar boven. Ik sjouw iedere week met kilo’s boodschappen, ik til m’n kinderen, ik speel spelletjes voetbal met ze zonder buiten adem te raken. En vanavond laat ik de chips staan en neem ik een rosétje minder.