Keukenprinses

Van de zeven dagen die onze week rijk is, kook ik er gemiddeld vijf. Soms zes en soms ook wel eens zeven. Tijdgebrek eventueel in combinatie met geen zin hebben om te koken maakt de uitzondering. Ik ben de enige in ons huishouden die kookt. Mijn lief kan dat niet en wil dat niet kunnen. En ik vind het leuk. Ik vind het al heerlijk om voorafgaand aan het koken de boodschappen te doen. En meestal vind ik het leuk om te bedenken wat we zullen eten.

Helaas zijn twee van m’n drie kinderen (nog) niet dol op eten. De oudste wil iedere week wel pannenkoeken. Bij broccoli, bloemkool of welke groente dan ook, zeurt hij. Hij zeurt eigenlijk altijd. Hij wil niet eten wat we eten. En eet uiteindelijk wel wat we eten. Soms pluist hij z’n eten uit. Hij lust geen maïskorrels en als die er onverhoopt toch tussen zitten, gaat hij ze er tussen uit plukken en op de rand van zijn bord leggen. De middelste is m’n Bourgondiër. Hij eet van jongs af aan al met vork en mes, waar m’n oudste en m’n jongste met hun handen eten. En hij eet alles. Hij eet (bijna) altijd zijn bord leeg en hij moppert nooit. Sterker nog! Hij is ’s morgens al benieuwd wat er ’s avonds gegeten wordt. Hij kan zich verheugen op ‘Kip Tandoori’, andijviestamppot met uitgebakken spekjes, spaghetti met verse spinazie, broccoli met aardappels en een kipschnitzel, spaghetti bolognese…  Hij vindt het allemaal lekker. Als het eten op tafel staat, gaat hij zitten, pakt zijn bestek en eet zijn bord leeg, zonder een woord te zeggen. Eten is zeg maar echt zijn ding. De jongste at best toen we hem nog Olvarit potjes gaven, zo tussen de zes maanden en een jaar. Daarna kwam de klad er in en dat is nu nog het geval. Moeilijk doen we niet. Hij mag met zijn handen eten, hij mag er een troep van maken en hij mag het niet lusten. Over de dag krijgt hij voldoende binnen, want brood en fruit lust hij graag en ook best veel.

Ik kook dus graag. Maar… ik zou het er wel anders uit willen laten zien. Ik zou willen dat ik de tijd had om eens per week een driegangen menu voor te schotelen aan m’n lief. Met een vleugje Jamie Oliver. Of met een vleugje Jumbo’s Recept van de Week. Recepten volgen, smaakmakers toevoegen, zélf de ingrediënten bijeen sprokkelen voor een Tandoori saus in plaats van weer een pak Knorr Wereldgerechten. Iets meer keukenprinses. En een eetlepel minder keukenboerin.