Toen ik nog een kruidenrek had hangen in de keuken, stonden
de kruidenpotjes op alfabetische volgorde. Do I need to say more??? I don’t think so…!!!!
Gelukkig leef ik samen met een man die net zo van orde houdt
als ik. Zijn gereedschap ligt op soort en is gecategoriseerd. Onze kleding ligt
opgevouwen in de kast, ook dat van de kinderen. Iedere avond ruimen we (hij
vaak iets meer dan ik) al het speelgoed van de jongens op. Duplo in de
Duplobak, de plastic dieren in de dierenbak, autootjes in de autobak et cetera.
Alles in ons huis kent een vaste plek. De gel voor de koppies van de jongens
staat in ‘mijn’ kastje. Een rare plek, het zou niet misstaan in de badkamer,
maar in de praktijk is het een handige plek. M’n IPod kent sinds kort een
nieuwe plek, omdat we sinds kort een kast met in totaal 6 laden in ons
voormalig klompenhok hebben neergezet. Daar is hij heen verhuisd, net als al
onze sleutels, de voorraad chips, de plastic zakken, de schoenen van de mannen
en de groenten die het lang uithouden op kamertemperatuur in het donker als
uien en aardappels.
Als wij iets kwijt zijn, zijn wij het logischerwijs ook écht
kwijt, als je begrijpt wat ik bedoel. Want… dan ligt het dus niet op de vaste
plek. We zoeken ons doorgaans een ongeluk naar iets wat we kwijt zijn. En we
vinden het altijd terug op een onlogische plek. Geordend als we zijn, gebeurt
het ons niet vaak. Als het ons gebeurt, zijn we allebei redelijk nerveus… want
wat als we het nou niet vinden??? Gelukkig komt alles ooit terug, zelfs een
verloren gegane plastic Teletubbie… Jarenlang (drie) zijn we ‘m kwijt geweest
en bij het opruimen van een dosis speelgoed op zolder kwam Tinky Winky toch weer
tevoorschijn. We waren allemaal toen uitzinnig van geluk!!!
Toen we nog een boekenkast hadden staan in onze woonkamer,
stonden alle boeken op alfabetische volgorde van schrijver. En dat gold ook voor onze cd’s en dvd’s. Do I
need to say more? I don’t think so…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten