… en het is de schaduw
van een overhangend ooglid, enkel en alleen aan mijn linkeroog, dat, na grondig
onderzoek door een neuroloog, niet veroorzaakt wordt door een (stiekeme
onopgemerkte) beroerte. De plastisch chirurg kan daardoor op termijn een
endoscopische voorhoofdlift bij me uitvoeren, nadat duidelijk is geworden welke
kosten voor mijn rekening zijn en/ of er een betalingsregeling getroffen mag
worden, in het geval de kosten hoger blijken dan gehoopt.
Sinds juni 2011 tob ik
met mijn linkeroog. Een rondje huisarts en opticien leverde toen op dat de
sterkte van mijn ogen, naar alle waarschijnlijkheid als gevolg van zwangerschapshormonen,
flink gekelderd bleek. Een nieuwe bril leek de oplossing. Na fouten bij Eye
Wish (in de stad) kwam er dan eindelijk na weken wachten een nieuwe bril en ja…
ik zag weer scherp. Het vermoeide gevoel in mijn linkeroog verdween echter
niet.
Net op het moment dat
ik via de huisarts een doorverwijzing gekregen had voor de plastisch chirurg
kreeg ik de tip om vanwege m’n emotionele problemen contact op te nemen met ‘Cees
Korrel’, een klassiek homeopaat. Ik hoopte dat een behandeling bij hem me van
mijn vermoeide oog af zou helpen. Helaas. Zijn medicijnen en zijn verbod op het
nuttigen van koffie en munt hebben er wel voor gezorgd dat ik beter in m’n vel ben
komen te zitten. Het dagelijkse gevoel van onmacht ligt achter me. Maar m’n
vermoeide oog is er nog.
Binnenkort ga ik terug
naar de plastisch chirurg en wordt het verhaal vervolgd. Tot aan die tijd zie
ik wat jij niet ziet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten