21 juni 2012

Verwerken


We maken allemaal dingen mee. Pieken, dalen. Blijdschap, verdriet. Gezondheid, ziekte. Geboortes van dierbaren en het overlijden van dierbaren. Noem het hele scala aan emoties op en je hebt ze meegemaakt. Doe daar al je opgedane ervaringen tot nu toe bij en je hebt een rugzak, die, als het er allemaal letterlijk in gestopt had kunnen worden, nooit meer dicht had gekund. Als het al gepast had.

De mens zit in dat opzicht prachtig in elkaar. We bewaren wat we willen en we verstoppen, vermijden, ontkennen of negeren de rest. Overlevingsmechanismen zijn dat. Ze zijn nodig. Zonder dat had de mens als soort niet bestaan. En dan zou ik moeten weten hoe ik zaken verwerk?? En daar ook nog over kunnen vertellen??

Ik weet dat ik dromen droom. Soms onthoud ik ze. Soms kan ik ze relateren aan waar ik op dat moment vol van ben en past het. Dan snap ik het. Dan geeft het me (even) rust.

Ik weet ook dat het verstrijken van tijd gebeurtenissen minder scherp voor me maakt. Maar, als ik terugdenk aan voor mij hele ingrijpende gebeurtenissen, dan nog kan ik de pijn en het verdriet van dat moment voelen. Heb ik het dan wel goed genoeg verwerkt? Ik weet het niet, jij wel?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten