De maand augustus

… is voor mij een maand, waarin de zomer langzaamaan op z’n eindje begint te lopen. Ja, het kan nog tropisch warm zijn, zoals afgelopen woensdag bijvoorbeeld. De thermometer gaf 28.7 graden aan in de schaduw. Moet je nagaan hoe warm het was midden in de zon op ons grasveld! En daar zat ik. Samen met Angelique. Haar zoontje en de mijne speelden soms met en veelal naast elkaar met alles wat voorhanden was. Een zwembad, een trampoline, een verzameling van plastic dieren, een zandbak gevuld met vrachtwagens, rubberen eendjes en wat we in de loop der jaren aan ‘buitenspeelgoed’ gekregen hebben en niet meer in onze georganiseerde en gecategoriseerde bakken in de schuur past. Zij en ik spraken over van alles en nog wat; een paal in onze tuin en met welk doel die er staat, een stuk Ducktape op één van onze roze leien, onze belevenissen bij Kees Korrel, het leuke en ook het niet leuke van de opleiding PABO, het werken in het basisonderwijs en naar aanleiding van door haar meegebrachte waterpistooltjes kwam ook het onderwerp pacifisme ter sprake. Ik heb me zeer vermaakt met haar. Het contact met Angelique is ongedwongen, eerlijk, oprecht, warm, betrokken en vaak ook grappig. Ik vind het geweldig dat ik haar heb leren kennen! Toen het avond werd, werd me duidelijk dat de hoogtijdagen van de zomer wel voorbij zijn. Het valt me op aan het kunstlicht, dat ik steeds vroeger in huis weer aansteek om het allemaal goed te kunnen blijven zien. Was dat in de maand juli nog rond de klok van tien uur, het is nu al rond negenen! In vergelijking met de maand december is het nog riant – dan is het rond half vijf ’s middags al aan het schemeren. Nu is nu en dan is dan. En nu is het augustus en begint de zomer op z’n eindje te lopen.