Foutje van God

Soms kun je mensen horen zeggen dat God maar een lul is, omdat alles wat er misgaat in de wereld Hem wordt verweten. In mijn beleving staat God voor liefde. Maar, zonder haat is er geen liefde. Zonder donker is er geen licht. Zonder verdriet is er geen blijdschap. En zodoende zijn volgens mij al die narigheden in de wereld nodig om ons bewust te doen maken van alles wat wél in orde is. We moeten door dalen om op bergtoppen te kunnen staan. Onrechtvaardigheid heb ik heus ervaren. Ik geef God daar alleen niet de schuld van. Hoe oneerlijk sommige gebeurtenissen ook, het hoort bij het leven.

Het meest onrechtvaardige wat ik in mijn leven tot nu toe heb meegemaakt, is de zwangerschap van Wendy, de geboorte van haar zoon Levi en zijn overlijden tien weken later. Vooral omdat zij en ik tegelijkertijd zwanger waren en mijn zoon vandaag de dag nog leeft. De geboorte- en sterftedag van Levi zullen voor altijd in mijn geheugen gegrift staan. En de emoties die ik toen beleefd heb, zal ik voor altijd met me meedragen.

Onrechtvaardigheid maakt me machteloos, kwaad en verdrietig. Ik zou soms willen kunnen toveren om gebeurtenissen ongedaan te kunnen maken. Als dat zou kunnen, dan zou de moeder van Petra nog leven, dan zou Elma nog bij de Jeugdreclassering werken, gelukkig getrouwd zijn met mijn neef en moeder zijn van een tweeling, dan zou de moeder van Marjolein een oppasoma voor haar kleinkinderen kunnen zijn, dan zou Laura geen wees meer zijn en ga zo maar door. De realiteit is hard. Er bestaan geen toverstafjes of wonderdrankjes. Het leven is zoals het is en we hebben het er mee te doen.

“When the Lord closes a door, somewhere He opens a window.” (Quote uit The Sound of Music.) En daar geloof ik heilig in. Helemaal geen foutje van God, juist een goed van God!