Een nieuwe gewoonte

Ik ben een groot voorstander van het invoeren van de nieuwe gewoonte om twee kussen bij een begroeting of afscheid te geven. Eén kan zelfs al voldoende zijn. Maar die Nederlandse drie??!! Die mogen van mij verdwijnen. Het lijkt me dan ook handig om meteen af te spreken welke wang er eerst gekust wordt, want dat blijft altijd een zoeken, kijken en soms nog net op het laatste moment uitwijken. Als brildrager is dat behoorlijk onhandig, zeker als degene die gekust wordt ook een bril draagt. Dan is het helemaal oppassen geblazen, want een gescheurd of gekrast glas als gevolg van een begroeting of afscheid valt niet onder de polisvoorwaarden van een brilverzekering.

Ik ben een voorstander van het invoeren van de nieuwe gewoonte om van woensdag weer gehaktdag te maken. Het taalkundige grapje wat erin verscholen zit, maakt dat ik er enthousiast over ben. Op woensdag is immers de gemiddelde werkweek door midden gehakt. Laten we dat vieren! Met gehakt!! Of je er nu spaghetti bolognese van maakt, chili con carne of gehaktballen draait en die samen met bloemkool en aardappelen serveert, doet er niet toe. Als we maar massaal op woensdag gehakt gaan eten.

En weet je wat ik doe? Ik ga m’n zin in deze nieuwe gewoontes invoeren! Vanaf aankomende woensdag. U bent gewaarschuwd… Voortaan geef ik u twee kussen bij een begroeting of afscheid en ik begin op de linkerwang. Mocht u me op woensdag treffen, dan weet u bij deze ook wat ik gegeten heb.