Dat fijne uitje

Het was op 1 november 2011 prachtig mooi weer. Veel mensen zullen zich dat misschien niet zo exact kunnen herinneren. Je moet die dag iets bijzonders gedaan hebben, bij voorkeur buiten, om het op je harde schijf te hebben opgeslagen. Voor mij was het zo’n dag. Ik heb zonder jas en zelfs in een t-shirt met korte mouwen buiten in het zonnetje geluncht.

Over het algemeen voel ik me niet zo verbonden met mijn collega’s. Als beginnend professional heb ik daar een aantal missers in gemaakt. Ik noem een Nicky, of een Maja. Brigitte B. was ook zo’n type. Om over Ton de R. en Jack den B. maar te zwijgen! Als broekie heb ik enige tijd gedacht dat m’n collega’s m’n vrienden moesten worden. Met twee vriendinnen is dat inderdaad gelukt. Ik weet alleen niet of we nu nog vrienden geweest zouden zijn als we langere tijd collega’s waren gebleven.

In het team waar ik sinds 2005 werk, heb ik me nog nooit echt ‘thuis’ gevoeld. Ik voel me altijd het buitenbeentje. Het zwarte schaap. Degene voor wie mensen bang zijn, omdat ze mijn directheid zo’n afschrikwekkend wapen vinden. Het voelt of ik gedoogd word. Getolereerd. Niet geaccepteerd, of gewaardeerd.

En toen werd het 1 november 2011. We hadden een teamuitje. Met dat team waar ik me nog nooit echt op m’n gemak heb gevoeld. We gingen naar ‘De Efteling’ en het was een stralende dag. Het zonnetje hielp, maar wat ik vooral heel fijn vond, was dat we dat uitje als team hebben beleefd. We zijn niet in groepjes uiteen gegaan, nee. We zijn de hele dag, van tien uur ’s morgens tot half zeven ’s avonds bij elkaar gebleven. We hebben alle attracties met elkaar gedaan. En zo zat ik in ‘De Python’ naast Anneloes, die normaal gesproken m’n naam niet eens zou weten. In ‘De Vliegende Hollander’ zat ik naast m’n baas. In “Joris en de Draak’ zat ik naast Marjolein. In ‘De Halve Maen’ (beter bekend als ‘het schip’) zat ik naast m’n gedragsdeskundige Beata. ‘De Piranha’ beleefde ik met m’n hele basisteam. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

We bleven de hele dag met z’n allen bij elkaar. En ik hoorde er die dag eventjes wél bij.