Het was de nacht voorafgaand aan Koninginnedag en we waren in Amsterdam. Ik droeg een groen leren jack, dat ik voor twee gulden gekocht had in één of andere winkel in Rotterdam, waar men de prijs bepaalde aan de hand van het gewicht van het kledingstuk. Ik heb het jackie nog. Ik pas het al lang niet meer, maar ik wil het niet weg doen. Het heeft teveel emotionele waarde.
M’n ontzettende lange haren zaten in twee sierlijke vlechten, bijeen gebonden door paarse elastiekjes met daaraan een stel ‘knikkers’. Mijn lief woonde toen in Haarlem en daar zouden we nadat we ons bezopen hadden ook lekker na een vrijpartij in slaap vallen. We waren niet alleen. De ‘vrienden’ van mijn lief van zijn opleiding Vliegtuigbouwkunde waren er ook.: Sander en Jeroen. En één of andere meid die (in ieder geval toen even) bij één van die twee jongens hoorde, maar van wie ik de naam niet meer weet.
Na het zoveelste biertje sloeg de honger toe. We doken de Burger King in, waar ik een Chicken Burger bestelde. Geen frietjes, geen frisdrank, alleen maar een vette hap met saus. Lekker. Toen ik van de stoeprand ietwat wankelend opstond om het opmerkelijk ritselende papiertje weg te gooien, ontdekte ik het. Ik was bestolen! Van mijn portemonnee! Met werkelijk álles er in! Al mijn geld, wat ik gespaard had om die avond en de daarop volgende dag uit te geven. Ik weet nog precies dat het om tweehonderdvijftig gulden ging. In één keer foetsie!! Zuur was ik. M’n zin om te feesten was in één klap verdwenen. Ik wilde naar huis. Hoe daar te komen, was de vraag, want ook mijn ov-jaarkaart zat in die verdwenen portemonnee. Ik herinner me die nacht zwart gereisd te hebben. Ik zou het hebben uitgelegd als ik gecontroleerd werd, maar dat werd ik niet. Andere herinneringen aan die avond en de daarop volgende dag zijn verdwenen, op één na: ik heb de Burger King daarna tot op de dag van vandaag geboycot door daar uit principe niet meer te gaan eten. Geef mij maar Mc Donalds. Daar is m’n portemonnee nog nooit gejat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten