Toneelspelen

In de zesde klas van de lagere school kreeg ik de rol van Maria in het kerstspel. Ik mocht in de kerk ten overstaan van vele ouders m’n teksten en liederen ten gehore brengen. Ik herinner me dat ik loepzuiver zong en de mooiste Maria was die tot aan dat moment had opgetreden.

In de zesde klas van de lagere school kreeg ik ook een hoofdrol in de afscheidsmusical. Ik had geen naam. Ik was samen met mijn vriendin Cindy ‘de aan elkaar verteller van het verhaal’ met de bijzondere titel “De draak der onwetendheid”. Het was een lastige klus, want ik snapte de titel toentertijd (elf jaar) niet eens. Ik herinner me dat ik loepzuiver zong en m’n teksten tot in de puntjes beheerste.

Daarna volgden er tijdens mijn opleidingen een flink aantal rollenspellen, waarin ik ook de show kon stelen door erg overtuigend en inlevend de rol van boom, incestslachtoffer of hulpverlener te spelen.

Als je het mijn lievelingsnicht vraagt, zal zij beamen dat mijn kunsten in toneelspelen voor een amateur best goed te noemen zijn. Ik heb haar heel wat op de mouw gespeld. Oninteressante dingen, die ik al lang weer vergeten ben, maar waar zij mij af en toe nog aan doet herinneren. Voor haar waren mijn fantasieverhalen waar. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik er ook alles aan deed om geloofwaardig over te komen en heel wat overtuigingskracht in m’n arsenaal heb zitten.

Wilde ik eerst mijn stuk tekst beginnen met de openingszin: “Misschien ligt er in toneelspelen nog wel een glansrijke carrière voor me weggelegd.”, nu denk ik dat ik het nog sterker en groter aan had kunnen zetten. Ik heb mijn roeping gemist. Ik had de Carice van Houten van deze tijd moeten zijn. Toegegeven, ik ben niet zo mooi als zij, maar ik ben overtuigd van mijn eigen kunnen om me in te leven in een rol en me tijdelijk als zodanig te gedragen. Of het nu een boom, een incestslachtoffer of een hulpverlener is. Van mijn part een heks of een goede fee. Ik kan het allemaal!