Kerstvakantie

Dat is gek?!!! Ik kan me niet herinneren hoe ik als kind de kerstvakantie doorbracht. Hoe ik ook mijn best net deed tijdens één van m’n stilte momenten voorafgaand aan het schrijven van een stuk, nadat ik de opdracht op me had laten inwerken, er kwam niets. Ja, wat etentjes met mijn ouders en broertje. Maar niet met opa’s en oma’s of andere familieleden. Of het dan ook niet gebeurd is, durf ik niet te zeggen. Ik herinner me pas iets rondom kerst vieren met anderen vanaf een jaar of zestien. Toen schoof ook mijn verkering aan tafel en ik aan de zijne.

In de kerstvakantie viel uiteraard ook vroeger al oud en nieuw. Ook daar herinner ik me gek genoeg niets van. Wel van nieuwjaarsdag. Dan trokken we er als gezin op uit naar Soest om daar mijn opa en oma een gelukkig nieuw jaar te wensen. Het leukste van dat bezoek was het weerzien van mijn lievelingsnicht, die ik misschien kort daarvoor ook al gezien en gesproken had, omdat ik vast tijdens de kerstvakantie bij haar mocht logeren of zij bij mij. Op de tweede dag van het nieuwe jaar zijn haar vader en haar broertje jarig. Als het zo uitkwam dat ook die datum nog in de kerstvakantie viel, gingen we ook daar naar toe. Zoals het vaak met goede vriendinnen gaat, kon ik geen genoeg van haar krijgen. We raakten niet uitgepraat. En als dat wel zo was, dan verzon ik één of ander ‘toneelspel’, waardoor we toch weer reden hadden om onze monden al pratend te laten bewegen.

Ik ben een keer vlakbij haar huis door het ijs gezakt. Als zij er niet bij was geweest en me er uit had getrokken, was ik terplekke verdronken uit paniek. Was het toen kerstvakantie?

Er zijn foto’s van mij spelend met buurtkinderen, bibberend van de kou op een slee. Was het toen kerstvakantie?

Ik ben een keer achterna gezeten door een maffe gozer met de naam Leonardo op het ijs. Was het toen kerstvakantie?

Ik weet het niet. Ik heb een kerstvakantie black out.