De eerste visuele herinnering is er één waarbij ik ongeveer drie jaar ben, woonachtig ben in de flat aan de Leeuwstraat in Dordrecht en op een zomerse dag door mijn moeder op bed wordt gelegd voor een middagdut. Ik voel in alle vezels van mijn lijf dat ik helemaal niet moe ben, dat ik buiten op de galerij wil zijn in de zon, spelend met andere kinderen. Of ik me uit of niet, het doet er niet toe, want.. het is bedtijd, of mijn moeders tijd zonder mij, maar ik moet naar bed. Op mijn slaapkamer bevinden zich donkerbruine gordijnen, die worden dichtgeschoven en ik word op bed gelegd. Vanuit mijn bed omhoog kijkend zie ik de gordijnen en door een spleet heen zie ik het zonlicht. Ik hoor andere kinderen spelen en lachen en voel.. dat ik daarbij had willen zijn.
De eerste gevoelsherinnering is er één die pas ontwaakte toen ik moeder werd en mijn kind in slaap wiegde door met mijn vingers over zijn voorhoofdje in de buurt van zijn oogjes en de bovenkant van zijn neusje te wrijven. Deze bewegingen makend, herinnerde ik me het gevoel dat die bewegingen ook bij mij waren gemaakt. Mijn vader bevestigde dat later; toen hij me mijn zoon op die manier zag sussen, zei hij dat hij dat bij mij ook gedaan had. Ik kreeg er kippenvel van en sindsdien is mijn luik van gevoelensherinneringen stukje bij beetje opengegaan…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten