Hollandse pot

En of ik ben opgegroeid met de Hollandse pot!! Ik herinner me pas later de invloeden van buitenlandse keukens in het menu dat ik voorgeschoteld kreeg en ik vul zomaar in dat dit pas mede mogelijk werd gemaakt na enkele salarisverhogingen voor m’n vader. Ik heb mijn moeder wel eens horen zeggen dat ze in de tijd dat ze net getrouwd was van weinig geld rond moest zien te komen. Ze maakte iedere dag een wandeling met me, eerst in de kinderwagen, later aan de hand en nog later met opnieuw een kinderwagen er bij naar het winkelcentrum, alwaar ze de boodschappen voor die dag kocht. Witte bonen in tomatensaus, gehakt en een blikje ananas vulden goed en was ook goed voor de portemonnee. Voor de in de aanbieding zijnde groenten gold dat eveneens. Winterpeen in de winter, aangemaakt met een mosterdsaus, gekookte aardappelen en speklappen. Vreselijk!!! Of spruiten. Ook zo onaangenaam. Ik moest er net zo veel eten als ik oud was. Bruine bonen of kapucijners, waarschijnlijk klaargemaakt als chili con carne, vond ik ook al niet lekker. Die bonen werden een grote meelbal in mijn mond en met het doorslikken ervan had ik moeite. Ik stelde het uit, maar het was zinloos. De bal werd groter en groter en groter en werd uiteindelijk toch doorgeslikt. Tuinbonen hoefde ik gek genoeg niet te eten. Wellicht omdat mijn vader ze ook niet lustte? Witlof vond ik ook al niet te pruimen en rijst, hoewel dat officieel geen Hollandse pot is, kreeg ik ook al niet weg. Waar ik wel dol op was? Op bloemkool, op komkommer, op ‘draadjesvlees’, op sla en op brood.

Het winkelcentrum waar mijn moeder met mij en later met mijn broertje en mij dagelijks naar toe liep, bestaat bijna veertig jaar later nog steeds. Ik ga er dan niet iedere dag heen, omdat ik tracht eens per week boodschappen te doen en alleen voor noodgevallen, gezellige loopjes of doelloos ontspannen die kant op loop. Soms met een kinderwagen, soms met een zoon (of twee) aan de hand.

Het is nog niet zo lang geleden dat ik heb ontdekt dat mijn kinderen dol zijn op de Hollandse pot, veel meer dan op de invloeden van buitenlandse keukens in wat ze dagelijks voorgeschoteld krijgen, met uitzondering van macaroni en spaghetti. Het is dan ook pas sinds kort het geval dat ik me uitsloof op het maken van stamppotten. Rucula-stamppot met walnoten, uitgebakken spekjes en een paar plakjes brie. Boerenkoolstamppot met salami, brie en walnoten. Andijviestamppot met mandarijnenpartjes, uitgebakken spekjes en een rookworst. Brocolli-stamppot met knoflook, ui en boursin. Stamppot van bloemkool en kerrie met verse worst. Bieten-stamppot met feta en maïs, gegarneerd met een stukje krokante vis. Het wordt allemaal met smaak gegeten en ik word er hartelijk voor bedankt met de zin: “Ik hoop dat jullie het ook allemaal nog gaan zeggen, want mama, bedankt voor het lekkere eten!”