Krokusvakantie

Waarom geen skivakantie? Waarom geen wintersportvakantie? Simpel: omdat lang niet iedereen op wintersport gaat, of er van houdt. Het zou discriminatie zijn die week ergens aan het eind van de winter zo te noemen. Het heet ook geen carnavalsvakantie.

Waarom geen sneeuwklokjesvakantie? Waarom geen narcisvakantie? Waarom geen hyacintvakantie? Simpel: omdat het niet lekker bekt.

Hulde dus aan de krokus!

Als de topjes zich boven het grasveld uit gaan steken en daarna voorzichtig de verscheidenheid aan kleuren van de sierlijke bloemetjes zichtbaar wordt, als dat samengaat met het opkomen van de sneeuwklokjes, narcissen en hyacinten, dan lijkt de winter voorbij. Stellig kunnen we daarover niet meer zijn. We hadden afgelopen winter zo’n zachte winter, dat alle lentebloemen al zichtbaar waren. Oeps. Foutje van de natuur. Die had de twee weken durende vorst en een mogelijke Elfstedentocht niet aan voelen komen. Wat ik zag, was een abrupte stop van de groei van al die bloemetjes. Stokstijf bleven ze staan, hopend en wachtend op dooi. Die is gekomen en gelukkig is alle hoop op een volgend seizoen niet doodgevroren – ze groeien gestaag verder, ietwat voorzichtiger, misschien hebben ze er van geleerd?

De winter is voorbij als de winter voorbij is. Officieel is dat op 21 maart. Meteorologen, de mensen die ons de weersverwachting voorspellen na het nieuws, noemen met regelmaat de start van de meteorologische lente. Die ligt vóór 21 maart. Als we naar buiten kijken en de natuur als graadmeter nemen, dan was het tijdens de afgelopen winter al lente.

Voor mij is het lente als ik de winterkleding op kan ruimen en voorzichtig durf te denken aan buiten eten. Bij voorkeur staat er een lenteachtig tafereel op tafel: narcissen, hyacinten en krokusjes.