Complimenten

Voor mij zijn complimenten hartstikke waardevol! Taalgevoelig als ik ben, ervaar ik ze als cadeautjes van woorden. Ik ga er doorgaans intern van gloeien – ik word een beetje warm van binnen – maar soms stijgt de hitte naar m’n hoofd en weet ik me geen raad met een compliment. Mensen kunnen rare cadeautjes geven, hoor!

Een compliment ervaar ik als compliment als het een verdienste is van mij, als je begrijpt wat ik bedoel. Sommige dingen, waar mensen complimenten voor geven, zijn geen verdienste, die zijn zo. Als iemand bijvoorbeeld zegt dat ik een heldere duidelijke stem heb. Daar kan ik niets aan doen. Als iemand zegt dat ik mooi haar heb. Daar kan ik net zo min iets aan doen. Maar als iemand zegt dat ik lekker kan koken, of dat ik een goed rapport heb geschreven op basis van de summiere beschikbare informatie, kijk! Dat is mijn verdienste!

Ik durf van mezelf wel te stellen dat ik gul ben met het geven van complimenten. Ik geef ze dagelijks! Aan m’n kinderen, aan m’n man en aan wie ik ook maar tegenkom. Ik zie details. Ik zie het als iemand naar de kapper is geweest, een andere bril heeft, nieuwe schoenen of een nieuwe jas heeft, of een andere fiets voor mijn part. En als het uitkomt, benoem ik dat. “Joh.. heb je je haar laten doen? Leuk!” Doorgaans reageren mensen enthousiast op dit soort vragen en reacties. Ze worden gezien! En het is fijn om gezien te worden, dat geeft je het gevoel dat je meetelt, dat je belangrijk bent en dat er om je gegeven wordt. En precies om die reden geef ik mijn kinderen complimenten.