Het jochie groeide op. In Sterrenburg. Hij was makkelijk, easy
going en vond veel goed. Totdat hij het niet goed meer vond en óf hard ging
schreeuwen en krijsen óf zijn lijf de strijd inwierp om duidelijk te maken dat
het anders moest. Woorden had hij toen nog niet voldoende tot zijn beschikking.
Daar ontstond ruimte voor nadat hij had leren lopen. Met tien maanden stond
hij, met dertien maanden liep hij los. Zijn broer nam hem aan de hand, met
lopen en met praten.
Zijn ouders kenden elkaar al jaren toen hij geboren werd. Achttien jaar, om precies te zijn. Ze trouwden toen ze hun eerste zoon verwachtten, omdat ze de wens hadden met hun gezamenlijke achternaam een gezin te vormen. En met zijn komst voelden ze zich dat des te meer.
Er was eens een wolk van een baby...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten