Zomerkleren

Gedurende het hele jaar liggen en hangen mijn zomerkleren in m’n kast. Het zijn alleen m’n winterjassen en winterlaarzen die ik na de winter opberg en pas weer ergens in de herfst tevoorschijn tover. Mn kledingkast kan het aan, anders had ik misschien andere keuzes moeten maken.

Gedurende het hele jaar koop ik her en der nieuwe kleding. Meestal voor de jongens en af en toe ook nog eens iets voor m’n lief en mezelf. Lang niet zo veel meer als vroeger en ook vele malen goedkoper! Vijf mensen kleden in ‘Mexx’, ‘Esprit’ of welk ander mooi zittend merk ook, kunnen we niet (meer) betalen. Of beter gezegd: we hebben het geld er niet meer voor over. Eens per jaar gaan we naar ‘Batavia Stad’ in Lelystad en proberen daar leuke ‘Mexx’ kleding voor een habbekrats te scoren.

Gedurende het hele jaar kijk ik uit naar het moment waarop ik weer een ander badpak of een andere tankini aan kan schaffen. En dit jaar heb ik er de pee in. Want zoals zo vaak val ik op te dure exemplaren. Ik paste er een stel. Bij een te dure winkel. En ik wurmde me in de derde tankini. Hij zat perfect. Hij slankte grandioos af. En de kleur was helemaal matchend met mijn teint, m’n haarkleur en de kleur van m’n ogen. Ik kwijlde bijna… zó mooi vond ik mezelf in die tankini. Dat gevoel is in gewone zomer- of winterkleren al best even geleden. Dus ik wilde ‘m wel kopen. Totdat ik de prijs hoorde, want het kaartje ontbrak. Honderdzestig hele euro’s!!!!!!!!!! Voor een tankini!!?????????!! Ik heb het niet gedaan. Vanwege het geld. Maar holiemolie… wat had ik het graag wél willen doen.

Gedurende het hele jaar verlang ik naar de zomer. En kijk eens wat we krijgen: zomer in de lente! Geweldig!!