Regen

Hoe gek ook misschien, maar regen máákt herinneringen. Bij mij werkt dat in ieder geval zo. Onze zomervakantie vorig jaar bijvoorbeeld, dat was er één met zoveel regen, dat het bijna komisch werd. In zes dagen hadden we alle dichtbij zijnde binnen activiteiten gedaan, hield onze fantasie op en hebben we een einde gemaakt aan ons verblijf in België. We zijn gewoon naar huis gegaan, terwijl we nog twee dagen langer hadden mogen blijven. Juist door al die regen, de kou en de blijdschap van ons met de verwarming in de stacaravan herinneren wij ons die vakantie als geen ander.

Van de week  vond de avondvierdaagse plaats. M’n oudste zoon deed er voor het eerst aan mee. Drie van de vier avonden waren droog. Maar die ene avond waarop we met z’n allen in een heuse stortbui liepen, vonden hij en ik achteraf de leukste. De organisatie deelde uitgerekend die dag een ijsje uit aan de kids. Mijn zoon zei me terplekke dat hij nog nooit een ijsje gegeten had in de regen! Hoe gaaf?!

Wij maken regen erger dan het is. Natuurlijk is het niet leuk als je hoopt op mooi weer en de weergoden zijn anders gezind. Maar heb je wel eens genoten van regen? Van het gevoel dat je spijkerbroek aan je benen gaat plakken, omdat ‘ie zwaar wordt als gevolg van de regen? Heb je wel eens geluisterd naar het ritme van regendruppels op een paraplu? Heb je wel eens gekeken naar hoe regen uiteen spat op de tegels? Of hoe een blaadje van een boom of struik kan bezwijken onder het gewicht van een vallende druppel? Heb je wel eens gekeken naar het verschil in regen? Heb je wel eens het gevoel gehad omkleed te worden door miezerregen? Heb je wel eens gesport in de regen en daarin gevoeld hoe verkoelend regen kan zijn? Heb je wel eens gezien hoe gaaf kaarslicht er uit ziet tijdens een hoosbui? En 'last but not least': heb je wel eens écht gekeken naar de manier waarop kinderen omgaan met regen??

Ik wel!