Met passie

… doe ik mee aan een jaar lang iedere dag een stuk schrijven.

De frequentie waarin neemt af. Was ik in de eerste zes maanden echt iedere dag aan het schrijven en schreef ik ook over onderwerpen die me nauwelijks interesseerden, nu schrijf ik wanneer ik zin heb en laat ik opdrachten liggen, omdat ik besloten heb me niet meer te zetten tot opdrachten waar ik geen zin in heb.

Desalniettemin is dit nu mijn passie.

Ik heb meerdere passies (gehad). Van nature ben ik namelijk nogal een enthousiast type. Ken je Ezel uit de film “Shrek”? Hij en ik lijken ergens op elkaar. Als Shrek aan de hele sprookjesfiguren gemeenschap vraagt wie hem bij wil staan tijdens zijn tocht naar het kasteel van Farquaad is er niemand die zich aanbiedt, op Ezel na, die grappig opvallend omhoog springt terwijl hij zegt: “Kies mij! Kies mij! Kies mij!” Precies dat, kies mij, kies mij, kies mij, doe ik. Voornamelijk op m’n werk, maar soms ook op andere plekken.

Pas gaandeweg ontdek ik of daar waar ik me voor opgegeven heb ook écht m’n passie is. Mijn curriculum vitae is er niet slechter op geworden, m’n werkgever wel. Ik heb allerlei cursussen gevolgd, omdat ik enthousiast was en dacht dat het wat voor mij zou kunnen zijn. Ik zou zo cursussen oudertraining kunnen geven. De theorie beheers ik. Maar na één les in de praktijk voelde ik dat het niet voor mij was weggelegd. Of een sociale vaardigheidstraining. De theorie beheers ik. Maar nog voordat ik in het echt op ging treden als zodanig, haakte ik af. Of Intensieve Trajectbegeleiding. De theorie beheers ik. Maar de eerste casus in die vorm moet drie jaar na de cursus nog mijn kant op komen. Dat gaat niet meer gebeuren.

Het wordt tijd dat ik mezelf wat meer bedenktijd gun in het creëren van passies. Het wordt ook tijd dat ik prioriteiten stel: ik kan niet alles doen waar mensen voor gezocht worden. En het lukt me al aardig. Zo was er onlangs een vacature voor het voorzitterschap van de ouderraad van de school van onze kinderen. Ik ben er voor gevraagd. Voorheen zou ik er meteen op ingegaan zijn en het op me hebben genomen. Nu niet. Ik heb me gevleid gevoeld, ik heb er over nagedacht, ik heb er op gebroed en uit het ei kwam het prachtige kuikentje dat het niet ging doen. En zoals zo vaak lossen sommige problemen zich vanzelf op. De ouderraad heeft een nieuwe voorzitter en ik blijf doen wat ik leuk vind in de ouderraad: schrijven, schrijven en nog eens schrijven. Dat doe ik met passie!