Vreemde talen

Het aanbod vreemde talen was op school riant: Engels, Duits en Frans. Ik koos ze allemaal, omdat ik dacht daar beter in te zijn dan in Handelskennis, Economie of Geschiedenis. Helaas… met afkijken en spiekbriefjes kwam de geleerde stof niet verder dan m’n korte termijngeheugen. Van Engels heb ik mede dankzij de media voldoende opgepikt om me aardig in het Engels te kunnen uitdrukken, maar met de jaren ben ik lui geworden. Een Engelse film zonder ondertiteling kijk ik liever niet en aan een Engels boek begin ik niet eens.

In 1999 hebben mijn lief en ik een taalcursus Portugees gedaan ter voorbereiding op onze grootse reis naar Brazilië. Ik genoot er van, ik zoog het in me op en ik bleek een snelle leerling. Tijdens die zes weken in dat land heb ik me vooral in hun taal uitgedrukt. Maar daarna ben ik gestopt met mezelf voeden met die taal. Ergens in m’n achterhoofd speelt nog altijd de gedachte om het weer op te pakken, of om opnieuw te beginnen, want er speelt ook nog altijd de wens om terug te keren naar Brazilië en onze vriend Victor. In m’n dromen begroet ik hem dan uitbundig in zijn eigen taal, spreek ik zijn moeder, broer en zussen, zonder een hindernis in de communicatie te ervaren. Maar het blijft tot nu toe bij dromen.

Wie weet komt er ooit een dag dat m’n droom werkelijkheid wordt, omdat ik besloten heb dat te willen!