De dag dat ik doodga,
is de dag dat ik niets meer leer (of misschien toch, want hoe het na dit leven
met ons vergaat, kan geen mens ons vertellen). Want ik leer iedere dag. Iedere
dag gebeuren er dingen die ik niet eerder heb meegemaakt, iedere dag word ik
verrast door iets. Soms is het klein, soms is het groot en soms is het iets wat
ik maar niet geleerd krijg. Als m’n lief voor de zoveelste keer toch later
thuis is dan hij had gezegd bijvoorbeeld, vraag ik me af waarom ik na al die
jaren nog niet geleerd heb m’n verwachting bij te stellen. Hoop is het
antwoord. Dat is sterker dan de realiteit. Iedere keer weer.
Het leven is een
aaneenschakeling van ervaringen. Door ervaringen word ik wijzer. En ik leer. Welke
dingen ik niet meer wil, wat het effect kan zijn van humor, hoe m’n kinderen in
elkaar zitten, dat het met sommige mensen altijd hetzelfde liedje is en ga zo
maar door. Ja, ik leer iedere dag. Tot aan de dag dat ik er niet meer ben, of
misschien toch ook daarna nog?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten