Mijlpalen

In 1974 werd ik geboren, uitgerekend op m’n eigen verjaardag!?!!

In 1986 verliet ik de basisschool.

In 1994 behaalde ik mijn MBO diploma.

In 1997 behaalde ik mijn HBO diploma.

In 2000 was ik tien jaar samen met mijn lief.

In 2005 trouwde ik.

In 2005 werd m’n eerste zoon geboren.

In 2008 was ik tien jaar in dienst bij mijn werkgever.

In 2008 werd m’n tweede zoon geboren.

En in 2009 wilde ik scheiden. M’n grootste mijlpalen zijn dat ik nog steeds getrouwd ben en dat in 2011 m’n derde zoon geboren werd.

De pijn zat diep. Hoe kan het ook anders? Ik was zestien toen ik verkering met hem kreeg. We moesten ons allebei nog ontwikkelen tot volwassen mensen. Het ging goed, totdat we ook ouders werden. Over de vaderrol van mijn lief heb ik nooit iets te klagen gehad; ik ben trots op de kwaliteiten die hij hierin laat zien. Ik klaagde wel over de aandacht tussen hem en mij, want die was ver te zoeken. Ik dobberde alleen in m’n boot vol twijfels en zag scheiden uiteindelijk als het lang verwachte stuk land na maanden van omringd te zijn geweest door niets anders dan water. Op de dag dat ik dit ook hardop durfde te zeggen, veranderde ons leven voorgoed. Want: we raakten met elkaar aan de praat! Niet over de agenda van deze week, nee, over de essentie van onszelf in de aanwezigheid van de ander. We hebben elkaar goed kunnen verstaan. Ik ben dan ook trots tot in het diepst van mijn vezels dat we een nieuwe (vorm van) liefde hebben kunnen creëren en dat onze jongste zoon daar het levende cadeau bij is.