Oogst

“Dwaalt niet, God laat niet met zich spotten. Want wat een mens zaait, zal hij ook oogsten.”

Galaten 6:7

 

Ik kende deze tekst uit de Bijbel tot vanavond niet. Ik gebruik m’n eigen vorm: “Wie niet zaait, zal ook niet kunnen oogsten.” Ik ontdek nu dat de tekst uit de Bijbel een vriendelijkere toon heeft.

Ik heb de ervaring dat mijn opa’s en oma’s niet hebben gezaaid, in ieder geval niet in het contact met mij. Misschien had hun figuurlijke tuin prachtige walnotenbomen staan, waaruit zij de vruchten konden plukken. Als dat zo is, dan ben ik blij voor hen. Het maakt mijn waarneming dat ik die boom nooit gezien heb er niet minder om. Dit maakt dat ik naarmate ik ouder werd van mening ben geworden dat ik graag wil zaaien in het contact met mijn kinderen, hun toekomstige partners en hun eventuele toekomstige kinderen. De gedachte om later een leven te leiden zoals mijn oma nu (nog) leeft, maakt me bij voorbaat verdrietig en eenzaam. Dat wil ik niet. Dus zaai ik. Letterlijk in het voorjaar met mijn kinderen en figuurlijk iedere dag. Je kunt immers niet vroeg genoeg beginnen!