02 januari 2013

Concentratie


Een jaar geleden verhuisde m’n werk naar een ander pand. Vooruitstrevende bedrijven zijn inmiddels al weer teruggekomen van het principe, maar het altijd achterlopende Bureau Jeugdzorg besloot waarschijnlijk vanuit financieel oogpunt om het toch te doen: flexwerken. In de praktijk betekent dat werken in een kantoortuin. In de ruimte waar ik me bevind, bevinden zich nog acht andere mensen. Allemaal praten we, bellen we, typen we, lopen we en ga zo maar door. Het is een goede test in het ontdekken hoe het zit met m’n concentratie. Over het algemeen ben ik niet ontevreden. Ik kan me goed afsluiten voor het rumoer. Maar… er zou zoveel meer productie gedraaid kunnen worden! Het gewauwel over van alles en nog wat, van privé tot aan werk, is de rode draad door het werken heen. We zitten immers op elkaars lip. Alles wat we hardop zeggen, wordt door acht anderen gehoord en roept reacties op.

Met Facebook en mijn mobiele telefoon heb ik andere, meer ongeconcentreerde ervaringen. Facebook heeft rechts in beeld ooit een keer een ‘ticker’ ingevoerd. Daarop is te zien wie van mijn vrienden ergens op reageert. Dat kan op een bericht van mij zijn, maar ook op een bericht van een andere vriend van mij of op een bericht van een vriend van diegene, die ik verder niet ken. Het zien daarvan wakkerde ADHD trekjes bij me aan. Ik werd er door afgeleid, ik voelde soms de neiging om meteen te reageren op het zojuist door mij gelezen bericht, terwijl ik met iets en iemand anders bezig was. Het uitzetten van die ‘ticker’ kan niet, maar het niet meer zien van die ‘ticker’ kan wél. En zo geschiedde het in die dagen dat ik de ‘ticker’ heb verstopt onder een lijst van namen van vrienden van wie ik kan zien of ze online zijn of niet en dat is een stuk rustgevender.

Mijn mobiele telefoon staat standaard op stil. Dat is soms onhandig, zeker als iemand me probeert te bellen. Maar ik moet het doen om mezelf te beschermen tegen alle binnenkomende pingeltjes, zoefjes en fluitgeluiden. Sms, whatsapp, Twitter, e-mail, Facebook, Wordfeud, Ruzzle, SongPop… het maakt allemaal geluid als het me wil laten weten dat er een bericht voor me is of dat ik aan de beurt ben. Ook dat leidt me af van waar ik mee bezig ben. Toen ik een huilend kind van me liet staan voor een pingeltje van m’n telefoon, besloot ik om het voortaan anders te doen. Mocht je me willen bellen en me ook te pakken willen krijgen: op dagen dat ik niet werk ben ik bereikbaar op m’n nummer thuis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten